\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n \r\n\r\n\r\nبه گزارش روابط عمومی فرهنگ سرای رسانه ،سومین کرسی آزاداندیشی «جنگ‌های رسانه‌ای و تغییر رفتار مخاطبان» روز چهارشنبه 20 آذر ماه از ساعت 15 در فرهنگسرای رسانه برگزار خواهد شد؛ این نشست، بیست‌ودومین دوره سلسله نشست‌های ملی اقتصاد و رسانه و چهارمین دوره از سلسله نشست‌های علمی و تخصصی پدافند رسانه‎‌ای هم محسوب می‌شود.\r\n«جنگ‌های رسانه‌ای»، «مبارزه رسانه‌ای با فساد سازمانی» و «تهاجمات رسانه‌ای و هنجارسازی سورفتارها» از محورهای علمی این نشست هستند. همچنین این نشست با رویکرد اصلی «حل مساله و تولید راهکارهای بومی»، شامل کرسی‌ها و سخنرانی‌های پژوهشی متعددی است که عنوان برخی از آنها چنین است:\r\n - سلبریتی‌ها و تاکتیک‌های رسانه‌ای\r\n - استراتژی نفوذ از طریق جمع‌سازی در استارتاپ‌ها\r\n - آرایش جنگی رسانه‌های مهاجم\r\n - تکنیک‌های موثر استفاده از رسانه‌های اجتماعی در تبلیغات انتخاباتی کاندیدها\r\n - بررسی نقش سواد رسانه‌ای در مقابله با تهدیدات نوین رسانه‌های اجتماعی با رویکرد فرآیند انتخابات سیاسی\r\n - تاثیر بازی‌های آنلاین بر روی اعتیاد اینترنتی نوجوانان\r\n - بررسی فیلم «هک بزرگ» با اتکا به مطلب نشر شده در روزنامه «گاردین»\r\n - امنیت نرم، اقتصاد و رسانه\r\n«علیرضا چیت‌ساز»، «حمیدرضا حسینی دانا»، «زهرا ملابابایی»، «مهدی امینیان»، «فریبا فتحی»، «حسن ضیایی جباری» و ... از جمله سخنرانان این نیست هستند که در موضوعات مشخص‌شده در این کرسی به ارائه نظریاتشان می‌پردازند.\r\n\r\nنشست «جنگ‌های رسانه‌ای و تغییر رفتار مخاطبان» به همت و مشارکت «سازمان پدافند غیر عامل کشور»، «دبیرخانه پدافند رسانه‌ای دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات»، «دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات» و «وب‌سایت پایداری ملی» 20 آذر ماه در فرهنگسرای رسانه برگزار می‌شود. \r\n\r\n\r\n\r\n \r\n\r\n...

ش ش ...

...

\r\n\r\nبه گزارش روابط عمومی فرهنگ سرای رسانه، کتاب «صد روسی» شامل خاطراتی از جانباز عبدالعلی یزدانیار است که به قلم میثم رشیدی مهرآبادی توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است. این کتاب در محل این فرهنگ سرا با حضور جواد کلاته عربی (نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس) و محسن باقری اصل (منتقد ادبی) نقد و بررسی شد.\r\n\r\nاطلاعات شخصی از راوی کتاب کم است\r\nجواد کلاته عربی، نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس درباره کتاب «صد روسی» گفت: از خواندن کتاب «صد روسی» لذت بردم، ولی هر کاری زوایا، نکات مثبت و منفی خودش را دارد. اصل این کار قابل تقدیر است و ما حمایت‌های رزمندگان دفاع مقدس را بازگو می‌کنیم و این تجربیات برای همیشه قابل استفاده است. مخصوصا وقتی ما به منِ نوعی نزدیک می‌شویم و ما به راوی اجازه می‌دهیم خودش باشد و خودش را روایت کند تا تجربه مستقل یک زندگی انسانی را به تصویر بکشد.\r\n\r\nاو ادامه داد: مقدمه خوبی از راوی در ابتدای کتاب نوشته شده است. راوی شرح ملاحظات و طریقه روایتگری را گفته بود و من استفاده کردم و ای کاش نویسنده نحوه مراجعات به خاطرات راوی را توضیح می‌داد تا هرچیزی که ما به عنوان مخاطب نیاز داشتیم بدانیم.\r\n\r\n\r\nنویسنده کتاب «در هیاهوی سکوت» با اشاره به چگونگی آغاز کتاب گفت: کتاب از ۳۱ بهمن سال ۱۳۵۹ آغاز می‌شود و از روز اول جنگ با شنیدن صدای هواپیمای عراقی و جلوتر می‌رویم و جای این پرسش است چرا به دوران قبل از جنگ نپرداختیم؟ این راوی حتی می‌توانست دوران قبل از جنگ را ذکر کند و بخشی از کار نویسنده فکر کنم اضافه کردن خاطرات قبل از جنگ راوی است.\r\n\r\nکلاته ادامه داد: به دو مسئله نگاه داشته‌ام و کتاب «صد روسی» را از دو منظر نگاه کرده‌ام؛ نخست به عنوان اثر پژوهشی و دوم اثر قلمی از نظر لحن و فضای حاکم بر کار حائز اهمیت است. به نظرم این کار در بعضی جاها خلاهایی داریم و در حالت کلی پیوستگی کار در جاهایی قطع می‌شود. برای مثال از بحث حمله هوایی در مهرآباد ما خیلی زود به اهواز می‌رسیم یعنی شرح سفر داده نشده است یا اینکه تکلیف مقاطع بین عملیات‌ها چندان مشخص نیست که ممکن است فراموشی راوی باشد یا ممکن است نویسنده ملاحظاتی داشته ولی به هرحال نقصی به کتاب است.\r\n\r\nاین منتقد در ادامه نبود اطلاعات شخصی از راوی را مشکل دیگر کتاب دانست و گفت: اطلاعات شخصی از راوی کتاب کم است؛ برای مثال اطلاعات ما درباره ویژگی‌های شخصی و توانمندی‌های بدنی بسیار مهم است، اما در این باره اطلاعاتی به دست نمی‌آوریم. در کل به نظرم در خاطرات شفاهی بحث تحقیق و مصاحبه بسیار مهم است، زیرا ما می‌توانیم مباحث ریز را در قالب همین خاطرات به دست بیاوریم.\r\n\r\nکلاته در بخشی دیگر از سخنانش درباره اینکه نویسنده می‌توانست تمام مقاطع زندگی راوی را ذکر کند، گفت: اینکه بخواهیم بخشی از زندگی راوی را بگوییم قراردادی است؛ یعنی نه امتیازی هست و نه امتیازی نیست. ولی وقتی آن بخش را مرور می‌کنیم می‌بینیم راوی صحبت‌های زیباتری برای گفتن داشته‌ است. به هرحال بخشی از زندگی راوی در جبهه نیست و در کوچه‌ پس‌کوچه‌های تهران و در منزلش است که ما باید آن‌ را هم ببینیم. در جاهایی از کتاب کلی‌گویی داریم. برای مثال زمانی که راوی بحث اردوگاه طالقانی را مطرح می‌کند کاش نویسنده اطلاعات و تصاویر بیشتری از اردوگاه می‌داد. در جاهایی نیز توصیف وجود دارد برای مثال آنجایی که راوی یا همرزمانش مجروح می‌شوند.\r\n\r\nاو در ادامه گفت: هنر نویسنده در مستندنگاری این است که خودش را از میان بردارد و تنها با تجربه راوی مواجه شود. من به کتاب «صدِ روسی» و روایت‌های آن اعتماد کردم، چون راوی محتاط عمل می‌کند و نویسنده آن را منتقل می‌کند. یکی از تفاوت‌های مهم در بحث تاریخ شفاهی این است که هر فردی رویدادهای خاص خودش را دارد.\r\n\r\nاین منتقد افزود: من با فرهنگ واژگانی راوی ارتباط خوبی گرفتم و احساس کردم روایت‌های یک فرد کلیشه‌ای نیست چون در حوزه مستندنگاری به ورطه کلیشه می‌افتند و نویسنده حال و هوای راوی را به حال و هوای خودش ترجمه می‌کند. البته هنر نویسنده این است که آن را تزیین، آرایش و پیرایش و ضمن حفظ هویت به مخاطب برساند و در این کتاب نویسنده سعی کرده این اتفاق بیفتد. فرهنگ واژگان به مدد روایت‌های و خنده‌داری که در سرتاسر کتاب است بسیار قوی است و نکته مثبت این است که در کتاب ذکر مصیبت نشده. در بحث انتقال امانتدارانه لحن راوی یک غفلت‌هایی صورت گرفته و جاهایی با خواننده مستند صحبت می‌کند و این را باید از امانت‌دار بودن روایت جدا کنیم و وظیفه نویسنده است ما را با خاطراتِ راوی روبرو کند نه با خود راوی.\r\n\r\nراوی و نویسنده در هم تنیده شده‌اند\r\nمحسن باقری اصل، منتقد در ادامه این نشست سرگردانی در بحث روایت را مشکل اصلی کتاب «صد روسی» دانست و گفت: من در کتاب «صد روسی» به شدت طرفدار راوی هستم و به شدت طرفدار نویسنده نیستم. زمانی که در کتاب جلو می‌رویم متوجه نمی‌شویم کجا نویسنده است و کجا راوی. این دو بسیار در تنیده شده‌اند و این مشکل نویسنده است. نویسنده در انتخاب فرم‌های مختلف نویسنده سرگردان است. یعنی اینکه راوی صحبت می‌کند و نویسنده باید مشخص کند که داستان کوتاه می‌نویسد یا داستان بلند، یا متن تاریخ شفاهی و یا متن مستندنگاری و آیا این متن باید به جستار تبدیل شود.\r\n\r\nاو افزود: نویسنده باید اطلاعات اضافی که حتی راوی فکر می‌کرده مهم است را به نفع داستان تمام کند تا داستان جان بگیرد. راوی شعار نمی‌گوید و به درستی بسیاری از چیزها را به عنوان خاطره حذف کرده است و وقتی راوی این کار را انجام می‌دهد نویسنده باید اطلاعات اضافه را کنار بگذارد بیشتر در حقیقت این کتاب را می‌شنویم تا بخوانیم چون راوی حضور پررنگ دارد.\r\n\r\nباقری افزود: پاراگراف داستانی را نباید با پاراگراف مستندنگارانه مخدوش کرد ولی با این حال کتاب پیش می‌رود. نویسنده سوژه را خوب پیدا کرده ولی مسئله این است که سوژه را تبدیل به ابژه نمی‌کند. راوی کار خودش را انجام داده است. هنوز نویسنده بین فرم‌های مختلف نوشتن سرگردان است و برای حل این موضوع باید بیشتر به راوی استمرار می‌کرد در حالیکه در نحوه نوشتن و اتفاق‌هایی که می‌افتد کتاب می‌توانست به یک رمان تبدیل شود.\r\n\r\nاو بیان کرد: راوی در کتاب مردد است و مردد بودن راوی خود فرم است. خاطره‌ را کسی می‌تواند بگوید که خاطره داشته باشد خیلی در جامعه دچار سندرم گزافه‌گویی هستند. راوی هنوز غیر مستقیم می‌گوید شما نمی‌دانید جنگ چیست. البته اگر راوی مردد است به این دلیل است که چیزهایی از ذهنش پاک شده. به نسبت خیلی کتاب‌های دیگر این کتاب بسیار حرف و تصویر برای گفتن دارد. راوی دچار یک رئالیسم خشن است. یعنی واقعیت را تمام خشونت را می‌بیند و جز به جز می‌گوید.\r\n\r\nراوی راضی نبود درباره اطلاعات شخصی‌اش بگویم\r\nدر پایان نویسنده میثم رشیدی مهرآبادی و راوی کتاب عبدالعلی یزدانیار به پاسخ‌گویی به برخی انتقادات پرداختند.\r\n\r\nعبدالعلی یزدانیار در سخنرانی کوتاهی گفت: کتاب از نظر من زحمات طاقت‌فرسایی که نویسنده کشیده است. دوست داشتم که نامم در میان کسانی که تاریخ دفاع مقدس را ثبت کردند باشد. من اغراق نمی‌کنم اما یقین دارم شهدا اینجا حضور دارند.\r\n\r\n\r\n\r\nمیثم رشیدی مهرآبادی، نویسنده کتاب «صد روسی» در پایان گفت: منتقدان در این جلسه عنوان کردند که کاش روش کار را می‌نوشتم که در آخر کتاب اشاراتی در این باره کرده‌ام. راوی کتاب درگیر مسائل مجروحیت و در حال رفت و آمد به بیمارستان بود و فرصت این نبود خاطراتش را بطور کامل بگیریم. راوی اصرار داشت که حتی عکسش را هم در کتاب نیاورم و اگر ردی از خانواده نمی‌بینیم به این دلیل بود که تلاش داشت خودش و خانواده‌اش را حذف کند و آنچه ما می‌بینیم باز اصرار من است که او را به این موضوع متقاعد کردم. حضور خانواده خیلی ظریف است و با اصرار من قبول کردند که اسم همسرشان را بیاوریم.\r\n\r\nنویسنده کتاب «صد روسی» تصریح کرد: درباره اطلاعاتی که درباره راوی است آنقدر که راوی رضایت داشته است اطلاعات را آورده‌ام. قبول دارم که جاهایی کم است ولی تلاش‌هایی کردم اطلاعات بیشتری بیاید ولی دیدم که رضایت ندارند. راوی اساسا روضه‌خوانی بلد نیست اما من هم جاهایی را که به سمت روضه‌خوانی رفته حذف کرده‌ام چون ذکر مصیبت در این دست کتاب‌ها زیاد است.\r\n\r\n\r\n\r\nرشیدی مهرآبادی در پذیرش این نقد که کتاب در زمینه‌ پژوهشی کم‌کاری کرده است، گفت: من قبول دارم که به لحاظ پژوهشی باید در زندگی راوی بیشتر کار می‌کردم. در ابتدای کار راوی به دلیل داروها شب‌ها بیدار بودند و روزها برایشان بیداری سخت بود و ما به این تصمیم رسیدیم که خاطرات را بنویسد و آن نوشته کار ضبط و صدا را انجام می‌داد و من دوباره می‌نوشتم و ویرایش می‌کردم و بخشی از کار اینگونه پیش رفت ولی با این حال قله‌های کار مشخص شد. به همین صورت درگیر کتاب بودیم و کتاب آماده شد و خود راوی نوزده بار کتاب را ویرایش کرد. در نهایت راوی به این نتیجه رسید که نام «صد روسی» را انتخاب کنیم که به خاطره و اتفاقی که برای شهید اصفهانی رخ داد، برمی‌گردد.\r\nمدیون تلاشگران فرهنگ دفاع مقدسیم\r\nدر ابتدای این نشست هم مهدی محمدی، رییس فرهنگسرای رسانه، ضمن تجلیل از ایثارگری رزمندگان در طول جنگ تحمیلی، از برگزاری چنین نشست هایی در فرهنگسرای رسانه ابراز خشنودی کرد و گفت: تمام ظرفیت این فرهنگسرا برای برگزاری برنامه های با محوریت فرهنگ و دفاع مقدس، در اختیار فعالین این عرصه است.\r\n\r\nوی افزود: این که کسی بخشی از وقت و انرژی خودش را صرف تولید اثری کند که بخشی از تاریخ ما را زنده کند، جای تقدیر دارد و همانقدر که ما مدیون ایثارگران دوران دفاع مقدس هستیم، مدین چنین افرادی هم در عرصه فرهنگ هستیم.\r\nرییس فرهنگسرای رسانه ادامه داد: زمانی که متوجه شدم چنین مراسمی برگزار می‌شود با همه وجودم در آن شرکت کردم و فرهنگسرای رسانه باید به داشتن این ظرفیت‌ها به خود ببالد. امیدوارم مردم کتابخوان‌تر شوند و نسل‌هایی که شناختی از انقلاب ندارند با خواندن آثار، از آنان شناخت کافی پیدا کنند. کشورهای دیگر برای کشته‌گان جنگ‌های جهانی برنامه‌ها می‌سازند و  در کشور فرانسه ردپای کشتگان را می‌بینیم و بزرگترین نمادهای این شهر به نام شهدا است ولی ما در کشورمان برای تدفیع شهدا هم مشکل داریم.\r\nکتاب «صدِ روسی» را انتشارات شهید کاظمی با قیمت 12000 تومان وارد بازار کتاب کرده است .\r\n\r\n...

...

به گزارش روابط عمومی فرهنگسرای رسانه ؛ سازمان بسیج مستضعفین یکی از سازمان‌های زیرمجموعه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی؛ مهم‌ترین بازوهای قدرت جمهوری اسلامی ایران به‌شمار می‌رود که مأموریت جذب، آموزش، سازماندهی و به کارگیری نیروهای داوطلب مردمی را در راستای تحقّق اهداف انقلاب اسلامی و حفظ دستاوردهای آن را بر عهده دارد. خبرگزاری بسیج در راستای معرفی خدمات بسیجیان کشور به جامعه تأسیس و در این مدت به نشر و اطلاع رسانی این خدمات می‌پردازد. به مناسبت آغاز هفته بسیج، گفت و گویی با سیدحسین علوی، مدیرعامل خبرگزاری بسیج انجام داده‌ایم؛ آنچه از نظر می‌گذرانید؛ حاصل گفت و گوی ما با این روزنامه نگار بسیجی است.\r\nخبرگزاری بسیج براساس چه رویکردی آغاز به کار کرده است و طی این سال ها چه اهدافی را دنبال می کند؟\r\nجای خبرگزاری همچون خبرگزاری بسیج در جامعه رسانه ای ما خالی بود؛ از این جهت این خبرگزاری تأسیس شد تا بتواند فعالیت های بسیاری که توسط بسیجیان انجام می‌شود و شاهد انعکاس آن در هیچ رسانه‌ای نیستیم را پوشش خبری دهد و همه آن خدمات را به نوعی برای جامعه اطلاع رسانی کند. ده‌ها میلیون بسیجی به مردم کشور خدمت رسانی می‌کنند اما اخبارشان در رسانه‌ای منعکس نمی‌شود. خبرگزاری بسیج تمام تلاش خود را می‌کند تا همه زحمات و خدمات بسیجیان را در این رسانه نشر و به جامعه اطلاع رسانی کند.\r\nدر خبرگزاری بسیج تا چه اندازه برای ارتقای فرهنگ بسیجی تلاش کرده‌اید؟\r\nتعریف مقام معظم رهبری از بسیجی این است که “بسیجی نیروی آماده به خدمت در تمام عرصه‌های انقلاب اسلامی است”؛ با این تعریف هرکسی برای انقلاب خدمات رسانی کند، یک بسیجی محسوب می‌شود. سازمان بسیج مستضعفین یکسری کارویژه‌هایی را برای خدمت رسانی به محرومان و دفاع از مستضعفان معین کرده که در عرصه‌های مختلف پیش ببرد. خبرگزاری بسیج هم جدای از سازمان بسیج نیست و همین مأموریت را ترسیم کرده تا هرکسی در هر عرصه‌ای که کار بسیجی می‌کند، مکلف به پوشش خبری آن خدمات است. برای مثال جوانی در نقطه دورافتاده کشور «قربة الی الله» برای خدمت به مستضعفان، خالصانه و بدون منت کمک می‌کند، اخبار این جوان در هیچ رسانه‌ای شاهد نیستیم اما خبرگزاری بسیج خدمت این جوان را منتشر می‌کند تا مردم در جریان خدمات بسیج قرار بگیرند. متأسفانه پیدا شدن یک مارمولک در یکی از خانه‌های میدان شوش برای رسانه‌ها اعتبار خبری محسوب می‌شود، درحالی که خدمات صدها دندانپزشک بدون دریافت هزینه‌ای، برای مردم نقاط محروم کشور در قالب گروه های بسیجی هیچ ارزش خبری برای رسانه‌ها ندارند و آنها ابزار سرگرمی و یا جنگ روانی میان جناح بندی‌های مختلف هستند. خبرگزاری بسیج این افتخار را برای خود می‌داند که چنین اطلاع رسانی را در حوزه بسیج دارد. همچنین امنیت کاملی که امروزه شاهد هستیم، بدون پشتوانه ده‌ها میلیون بسیجی امکانپذیر نبود؛ بسیجیانی که چشم و گوش نظام هستند؛ البته نباید از زحمات دیگر دستگاه‌های امنیتی چشم پوشی کرد اما بسیج در هر نقطه‌ای به عنوان نیروی آماده به خدمت برای دفاع از اسلام و انقلاب بوده و به معنای اصلی امنیت است. اگر بسیج نبود؛ در این آشفته بازاری ناامنی منطقه، امنیت نداشتیم.\r\nگاهی اوقات به دلیل ناکارآمدی برخی مسئولان، از بسیج به خوبی یاد نمی‌شود. بنظر شما دلیل این موضوع چیست؟\r\nبسیج روحیه انقلابی را پس از چهل سال هنوز در جامعه زنده نگه داشته است. خبرگزاری بسیج، خدمتگزاران واقعی را به مردم معرفی می کنند؛ رسانه ما چهره واقعی بسیجی را به جامعه نشان می دهد. یکی از دلایل ماندگاری انقلاب در چشم و دل مردم همین خدمتگزاران بی منت است که در رأس بسیجیان می‌توان از مقام معظم رهبری یاد کرد که بیشترین خدمت را می‌کنند اما کمترین برداشت را از بیت المال دارند و مصداق این موضوع زندگی ساده ایشان است. اگر روزی فردی با سبک زندگی کاخ نشینی خود را هم ردیف بسیج قرار داد، باید او را کنار بزنیم؛ چراکه او بسیجی نیست.\r\nبنابراین ارزش خبری خبرگزاری بسیج متفاوت از دیگر رسانه‌هاست؟\r\nمتأسفانه هم اکنون ارزش های  خبری خبرگزاری بسیج متفاوت از دیگر رسانه هاست و خدمات بسیجیان برای ما در اولویت قرار دارد؛ چراکه دیگر رسانه هادرخصوص انعکاس اخبار حوزه بسیج  وظیفه خود را نمی‌دانند درحالی که پوشش خبری خدمات بسیجیان وظیفه همه رسانه هاست. چرا باید یک رسانه اختصاصی وظیفه پوشش خدمات رسانی بسیجیان را داشته باشد؛ معتقدم همه رسانه ها باید این وظیفه را انجام دهند.\r\nشاید به این دلیل است که سیاست های رسانه های دیگر با شما متفاوت است؛ برای مثال خبرگزاری ایسنا، رسالتش پوشش خبری عرصه علمی و دانشجویی و یا روزنامه جام جم رسالتش پوشش اخبار سازمان صداوسیماست؟\r\nبه هرحال هر قشری بسیجی دارد و بهتر است که خدمات بسیجی آن قشر پوشش داده شود. برای مثال خبرگزاری حوزه می‌تواند خدمات طلاب بسیجی و یا خبرگزاری ایسنا خدمات دانشجویان و کارمندان دانشگاهی بسیجی را پوشش دهد. بسیج متعلق به همه مردم است و نوع خبررسانی هم باید بر این مبنا باشد.\r\nیک خبرنگار بسیجی چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟\r\nخبرنگار بسیجی در وهله اول باید به لحاظ شخصیتی  بسیجی وار باشد، یعنی خود را یک بسیجی تربیت کند. مقام معظم رهبری فرمودند که بسیج نیروی آماده به خدمت در همه عرصه هاست. یعنی بسیجی در هر عرصه ای که وارد شود، باید بتواند به خوبی از عهده کارش بربیاید حتی خبر. خبرنگار بسیجی هدفش  تنها امکانات مادی نیست و برای دنیا نمی جنگد. تکلیف دینی و شرعی می داند و بر خود واجب می داند که خدمت رسانی کند و در این عرصه به پوشش اخبار خدمات بسییجیان بپردازد. همچنین خبرنگاری که در دیگر رسانه‌ به پوشش خدمات بسیجیان می‌پردارد، او هم خبرنگار بسیجی است و فرقی با خبرنگار رسانه ما ندارد. ما امروز ده هزار خبرنگار بسیجی داریم که در قالب باشگاه خبرنگاران بسیج ساماندهی شدند، بدون اینکه ریالی دریافت کنند. خبرنگار بسیجی باید این شاخصه ها را داشته باشد؛ مثل بسیجی زمان جنگ که برای پول نمی جنگید و هدفش رضای خدا بود.\r\nاصلی ترین جریان سازی که در خبرگزاری بسیج انجام می‌دهید، چه مواردی است؟\r\nخبرگزاری بسیج باید جامعه را به سمت شناخت درست از خدمات بسیجیان ببرد. روزی که جامعه آگاهی درستی از خدمات بسیجیان داشته باشد، خبرگزاری بسیج مأموریت خود را انجام داده است، اما ما هنوز نتوانسته‌ایم به این نقطه برسیم و جامعه هنوز به شناخت لازم نرسیده است؛ زیرا بضاعت کمی داریم  دیگر رسانه‌ها به انتشار اخبار غیرضروری می پردازند درحالی که اولویت های جامعه را نادیده می گیرند. پوشش خدمات بسیج و نهادینه کردن فرهنگ بسیجی در کشور وظیفه همه رسانه‌ها محسوب می‌شود. اما متأسفانه رسانه ها جامعه را مشغول موضوعاتی می کنند که هیچ اولویتی ندارد.\r\nامروز خبرگزاری بسیج تا چه اندازه به دیگر رسانه ها را هدایت و جهت دهی می‌کند؟\r\nامروز ما یکی از اصلی ترین مراجع خبری برای دیگراخبار رسانه ها در اطلاع رسانی اتفاقاتی هستیم که در بسیج رخ می دهد. دیگر رسانه ها از ما برای بازنشر اخبار بسیج بهره مند می‌شود که این امر موفقیتی برای خبرگزاری محسوب می‌شود. همچنین ارتباط خوب و تعامل مثبتی با دیگر رسانه ها داریم.\r\n\r\n ...

\r\n\r\n\r\n\r\nبه گزارش روابط عمومی فرهنگسرای رسانه، این فرهنگ سرا همزمان با هفته کتاب تدارک ویژه‌ای برای اعضای خود، علاقه‌مندان و اهالی فرهنگ و ادب دیده است.\r\n استقبال از کتاب‌خوان‌ها با ثبت‌نام رایگان\r\n به مناسبت هفته کتاب و برای تشویق رده‌های سنی مختلف به کتابخوانی، کتابخانه دکترمعتمدنژاد فرهنگسرای رسانه به صورت رایگان از همه داوطلبان ثبت‌نام به عمل می‌آورد. اعضای این کتابخانه می‌توانند با ثبت عضویت خود ضمن بهره‌گیری از هزاران عنوان کتاب این مرکز از سالن مطالعه آن بهره‌مند شوند.\r\n بخشش ویژه برای جریمه‌های دیرکرد\r\n به مناسبت هفته کتاب و برای ترویج فرهنگ کتاب‌خوانی، تمام جرایم مربوط به دیرکرد کتاب‌های کتابخانه فرهنگسرای رسانه به صورت کامل بخشیده می‌شود و اعضا می‌توانند با تحویل کتاب امانت‌ گرفته شده از بخشودگی جریمه برخوردار شوند.\r\n کتاب خوانده شده بیاور، کتاب جدید ببر\r\n بسیاری از ما کتاب‌هایی را در کتابخانه منزل داریم که بارها آن را مطالعه کرده‌ و بلااستفاده مانده است. طرح مبادله کتاب، تلاشی برای کتاب‌خوان کردن آحاد جامعه با کمترین هزینه است. در این طرح، هر کس می‌تواند کتاب‌های خود را با آثار جدید دیگر مبادله نماید و با این شیوه کتاب‌های جدیدی را با کمترین هزینه تهیه کند.\r\n نگاهی به ظرفیت‌های ادبیات دفاع مقدس با معرفی یک اثر\r\n جلسه نقد و بررسی کتاب «صد روسی» نوشته میثم رشیدی مهرآبادی با نگاهی به ظرفیت‌های موجود در حوزه کتاب دفاع مقدس و راهکارهای بهبود وضعیت نشر و پخش کتاب در فرهنگسرای رسانه برگزار می‌شود. این جلسه روز 26 آبان ماه از ساعت 15:30 با حضور منتقدین جواد کلاته عربی و محسن باقری اصل برقرار است. علاقه‌مندان می‌توانند به محل این فرهنگسرا واقع در خیابان پاسداران، خیابان شهید گل نبی، خیابان شهید ناطق نوری، میدان قبا مراجعه کرده و در این نشست شرکت نمایند.\r\n آیین تجلیل از 5 نویسنده برجسته در حوزه علم ودانش در هفته کتاب\r\n هفته کتاب و کتاب‌خوانی فرصت بسیار خوبی برای تجلیل از یک عمر زحمات نویسندگان برجسته کشور و پاسداشت به اهالی ادب و فرهنگ است. برهمین اساس، فرهنگسرای رسانه با همکاری انتشارات نظری مراسم تقدیر و تجلیل از 5 نویسنده برتر در حوزه علم و دانش را در تاریخ 28 آبان ماه از ساعت 14 تا 18برنامه‌ریزی کرده است. این مراسم‌ها برای  عموم آزاد و رایگان است.\r\n\r\n علاقه مندان جهت حضور در این مراسم ها می توانند به فرهنگ سرای رسانه واقع در خیابان پاسداران، خیابان شهید گل نبی، خیابان شهید ناطق نوری، میدان قبا مراجعه کنند.\r\n\r\n\r\n \r\n \r\n \r\n\r\n...

به گزارش روابط عمومی فرهنگ سرای رسانه، امیرعباس صادقی مدیر روابط عمومی این فرهنگسرا به مناسبت هفته کتاب‌ و کتاب‌خوانی در یادداشتی نوشته است: با فرارسیدن هفته کتاب در آبان‌ماه، موضوع کتاب‌خوانی در کشورمان و اهمیت فرهنگ‌سازی برای مطالعه رنگ و بوی ویژه‌ای می‌گیرد و بسیاری از فعالان و پیشکسوتان عرصه ادبیات از این موضوع صحبت می‌کنند. نباید فراموش کنیم آن چیزی که باعث ارتقای فرهنگ جامعه می‌شود و آداب و رسوم فرهنگی را نسل به نسل منتقل می‌کند، کتاب است. آن‌چه  واضح است و در بسیاری از آمارهای کتاب‌خوانی مورد اشاره قرار می‌گیرد این است که سرانه مطالعه کتاب در بین مردم ایران اوضاع خوبی ندارد و دقایق مطالعه کتاب در کشورمان پایین است. سوالی که در این بین مطرح می‌شود این است که دلیل اصلی این موضوع چیست؟ چرا علی‌رغم این‌که در چند دهه اخیر شاهد رشد تحصیلات در بین مردم کشورمان هستیم، آمار مطالعه کتاب‌های غیردرسی پایین است؟\r\nپاسخ به این سوال را شاید بتوان در چند نظرگاه کلی مورد بررسی قرار داد؛ مواردی که تاکنون کمتر مورد توجه قرار گرفته و شاید یادآوری آن بتواند راه جدیدی را برای مسئولان، مدیران فرهنگی و دست‌اندرکاران عرصه ادبیات نشان دهد.\r\nوقتی از سرانه پایین مطالعه در کشور صحبت می‌شود، اولین انگشت‌ها به سمت خوانندگان کتاب می‌رود؛ بدین معنی که می‌گوییم آمار مطالعه پایین است به این دلیل که کتاب‌خوان‌های کمی داریم. این اظهارنظر اگرچه درست است اما دقیق نیست. باید دقت داشت که کتاب‌خوانی و مطالعه یک موضوع دوطرفه است یعنی باید کتاب خوب به دست خواننده برسد تا او مطالعه کند. بنابراین همزمان که این ایراد را متوجه خوانندگان می‌کنیم باید این سوال را بپرسم که تا چه اندازه کتاب خوب و متناسب با علاقه مخاطبان تولید کرده‌ایم که توقع داریم تمایل به کتاب‌خوانی بالاتر رود. برای نمونه بارها دیده‌ایم که کتاب‌های خوبی نگارش شده و همزمان با استقبال بسیار چشمگیر مخاطبان همراه شده است. بنابراین نباید فراموش کنیم که تهیه خوراک خوب مطالعاتی یک امر بسیار مهم است.\r\n\r\nاین روزها با ظهور شبکه‌های مجازی همه چیز به سمت کوتاه و مختصر شدن می‌رود؛ دنیای مجازی دنیای مختصر و مفیدی است و شاید دلیل استقبال از آن هم به همین مساله برگردد. چه خوب است که عرصه کتاب و ادبیات نیز همراه با تکنولوژی به‌روز شده و همگام با آن جلو بیاید. اصرار بر نشر کتاب‌های چاپی یکی از عواملی است که ممکن است باعث زدگی مخاطب از کتاب شود. چند ده سال است که از ظهور اینترنت گذشته و شبکه‌های مجازی در حال نزدیک شدن به ده‌سالگی هستند اما هنوز هم اصرار داریم که کتاب باید چاپی باشد یا کتاب‌خوانی یعنی این‌که یک بسته کاغذ را در دست بگیریم و مطالعه کنیم. به نظر می‌رسد باید کمی فراتر از این‌ها فکر کنیم و باید به سراغ تکنیک‌های جدیدی در این زمینه برویم. یکی از این روش‌ها تهیه کتاب‌های صوتی و کتاب‌های مبتنی بر پادکست است. اگر قیمت کاغذ بالا رفته و هزینه تمام‌شده کتاب نسبت به قبل بالاتر رفته است می‌توان با تولید کتاب‌های صوتی که به‌مراتب هزینه کمتری دارد مخاطبان را به استفاده از کتاب تشویق کرد.\r\nاستفاده از راه‌های تبلیغاتی متناسب برای تشویق گروه‌های مختلف سنی به کتاب‌خوانی یکی از مسائل مهمی است که نباید از آن غافل شد. برای مثال، آموزش و پرورش و مدارس گزینه ایده‌آلی برای تشویق نونهالان و نوجوانان به کتاب‌خوانی هستند. تمام فرزندان ما به مدت 12 سال در این سیستم حضور مستمر دارند و تشویق معلمان آنان به کتاب‌خوانی با روش‌های درست مطمئنا اثرات خوبی خواهد داشت. صداوسیما انتخاب خوبی برای تبلیغ کتاب‌خوانی برای خانم‌های خانه‌دار و بازنشسته‌ها است. برای مثال راه‌اندازی یک پویش مطالعاتی در برنامه پربیننده خندوانه باعث شد تا بسیاری از مردم ما با کتاب آشتی کنند. یا به عنوان مثال دیگر، برنامه کتاب‌باز کمک زیادی کرد تا مخاطبان با نویسنده‌ها بیشتر آشنا شوند و انس بگیرند. همچنین استفاده از تبلیغات محیطی در مکان‌های پرتردد گزینه مناسبی برای افراد شاغل است. یکی از نمونه کارهای خوبی که در سطح شهر تهران راه‌اندازی شد، طرح کتاب‌خوانی در مترو بود؛ بدین صورت که هر کس با حضور در مترو در مجاورت ایستگاه‌های مربوطه و نصب یک اپلیکیشن می‌توانست به صورت رایگان در طول مسیر خود کتاب بخواند. در همان روزهای ابتدایی نصب این دستگاه صف‌های طولانی در کنار آن شکل می‌گرفت و نقطه امیدی برای بسیاری از علاقه‌مندان به ادبیات بود. با این حال با کمرنگ شدن تبلیغات این طرح بسیار خوب شاهد خلوت‌شدنش هستیم. یک طرح بسیار خوب که به نظر می‌رسد توجه بسیاری را به خود جلب کرده است، به دلیل ضعف در تبلیغات و تکرار نداشتن اثرگذاری خود را از دست داد.\r\nدر بسیاری از کشورهای دنیا برای ترغیب رده‌های سنی برای کتاب‌خواندن از فنون جالبی استفاده می‌شود؛ فنونی که الگوبرداری از آن‌ها در کشورمان نیز می‌تواند راهگشا باشد. برای مثال، ممکن است که بر روی صندلی یک پارک یا مترو و یا در امکان عمومی یک کتاب جیبی کوچک را رهاشده ببینید. در این صورت نیاز نیست که به دنبال صاحب آن کتاب بگردید چرا که او آن را برای نفر بعدی به یادگارگذاشته است. در صفحه اول کتاب نوشته است که «این کتاب متعلق به شما است، آن را بخوانید و در همین جا برای نفر بعدی به یادگار بگذارید». این روش جالب بسیار کمک می‌کند تا هرکس به خواندن کتاب با کمترین هزینه ممکن تشویق شود و البته از این دست راهکارها بسیار زیاد وجود دارد.\r\nدر پایان باید اشاره کرد که فرهنگ‌سازی کتاب‌خوانی بدین معنی نیست که بگوییم «کتاب بخوانید» بلکه باید با تمام ابزارها و امکانات در اختیار این حرف را غیرمستقیم به مخاطب بزنیم. بسیاری از ارگان‌های فرهنگی در اساسنامه خود ردیف بودجه‌ای برای سرمایه‌گذاری در زمینه کتاب‌خوانی دارند. حال باید این سوال را پرسید که تا چه اندازه به این ردیف بودجه توجه شده و پولی برای خرید کتاب صرف شده است؟ در کنار همه این‌ها تبلیغات عنصر مهمی است که باید تکرار شود. اگر در فلان برنامه تلویزیونی پویش کتاب‌خوانی راه‌اندازی شد نباید منحصر به همان برنامه باشد و بقیه برنامه‌های پرمخاطب نیز باید از آن الگوبرداری کنند تا این زنجیره اصلا قطع نشود. چه خوب است که معلم‌ها با تعدادی کتاب غیردرسی وارد کلاس خود شوند و زمانی بسیار اندک حتی در حد پنج دقیقه از کلاس‌شان را برای کتاب‌خوان کردن فرزندان‌مان اختصاص بدهند. فراموش نکنیم که رمز کتاب‌خوان کردن مردم تامین آسان کتاب خوب، به‌روز بودن و استفاده از تکنولوژی، تبلیغات و اصرار بر تکرار روش‌های تبلیغی است....

به گزارش روابط عمومی فرهنگ سرای رسانه ، نشست نقد و بررسی کتاب «صد روسی» با نگاهی به ظرفیت‌های موجود در حوزه کتاب دفاع مقدس و راهکارهای بهبود وضعیت نشر و پخش کتاب در محل این فرهنگ سرا برگزار می شود.\r\nکتاب «صد روسی» شامل خاطراتی از جانباز عبدالعلی یزدانیار است که به قلم میثم رشیدی مهرآبادی و توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است. در این نشست، «صد روسی» توسط جواد کلاته عربی (نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس)، محسن باقری اصل (منتقد ادبی) و با اجرای حمید بناء (نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس) مورد نقد و بررسی قرار خواهد گرفت.\r\n\r\nعموم علاقمندان می توانند روز یکشنبه ۲۶ آبان ماه همزمان با هفته کتاب و کتابخوانی از ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷ ضمن مراجعه به سالن اجتماعات فرهنگسرای رسانه به نشانی ابتدای خیابان پاسداران، خیابان شهید گل نبی، خیابان شهید ناطق نوری، میدان قبا، در این نشست شرکت نمایند.\r\nعبدالعلی یزدانیار، جوانی از اهالی تهران بود که با به صدا درآمدن ناقوس جنگ، راهی مناطق عملیاتی جنوب شد و همراه با نیروهای جنگ‌های نامنظم به فرماندهی شهید  چمران، به جنگ با دشمنان بعثی پرداخت. او تا پایان جنگ، به جز ایامی که به خاطر مجروحیت، در بیمارستان‌های تهران یا دیگر شهرها بستری بود، در عملیات‌های مختلف حضور یافت و در یگان‌های آتش بار و توپخانه به خدمت پرداخت. «صد روسی» نام خمپاره‌ای است که از سوی دشمن مورد استفاده قرار می‌گرفت و یکی از حوادث مهم این کتاب را رقم زده است....

...